برگردیم به همان نقطه اوج. می‌خواهم بدانم آیا موضوع عاشورا و امام‌حسین(ع) در آمریکا بازتاب‌هایی داشته، یا دارد و آیا زمینه‌های آشنایی برای مردم فراهم است؟

در سال‌هایی که من در آمریکا زندگی می‌کردم، زمینه آشنایی با اسلام خیلی کم بود؛ یعنی واقعاً در دنیایی از اطّلاعات زندگی می‌کردم که اطّلاعاتی از اسلام وجود نداشت. امّا بعد از اوج‌ گرفتن جریان‌های انقلاب ایران، موضوع اسلام خیلی در اروپا و حتّی آمریکا مطرح شد. البتّه باز موضوعات دیگر مثل عاشورا یا امام‌حسین(ع) در این سال‌های اخیر خیلی جدّی‌تر مطرح شده است. چرا؟ چون با حمله آمریکا به عراق مسئله «کربلا» و «نجف» در اخبار دائماً مطرح می‌شده و به تبع آن حسّاسیت‌های مسلمانان روی این دو مکان مورد توجّه رسانه‌ها قرار گرفته می‌شد. بنابراین خود همین موضوع به نوعی مسئله اهمّیت کربلا را در اذهان عمومی جهان طرح کرده و می‌کند. ضمن اینکه در دهه‌های اخیر، اسلام در آمریکا دینی بوده که به سریع‌ترین شکل رشد کرده است و در حال حاضر افراد زیادی از مردم آمریکا به خود ما مراجعه می‌کنند تا درباره اسلام مطالعه و تحقیق کنند و اتّفاقاً قرآن و مسئله عاشورا با الگویی مثل امام‌حسین(ع) برای مردم آمریکا و اروپا که ناگهان با آن آشنا می‌شوند، از جذّابیت‌های فراوانی برخوردار است. این است که واقعاً در اسلام ائمه‌اطهار(ع) کشش عمیق و عجیبی دارند.
آیا شما چنین الگویی مثل امام‌حسین(ع) را در فرهنگ‌ها و ملّیت‌های دیگر می‌شناسید؟

البتّه بعضی مسیحیان و خصوصاً کاتولیک‌ها معتقدند که حضرت عیسی(ع) خیلی در زندگی زجر کشید، امّا با توجّه به مطالعاتی که داشتم مدلی با عظمت امام‌حسین(ع) در هیچ فرهنگی پیدا نمی‌شود. این عظمت و ابعاد گوناگون آن اصلاً قابل تصوّر نیست. اوجی عجیب از حقیقت انسانیّت در عاشورا رقم خورده است. البتّه در هر ملّیتی قهرمانانی هستند، امّا همه آنها یک بعدی‌اند.
امام‌حسین(ع) ابعادی دارد که هر چقدر روی آن مطالعه و تحقیق کنید، تمام شدنی نیست. باور کنید که خیلی از این عظمت، هنوز ناشناخته مانده است.
احساس عمیق شما در روز عاشورا به عنوان یک مسیحی‌ای که حالا شیعه امام‌حسین(ع) است، چگونه خواهد بود؟

راستش نمی‌توانم به این سؤال پاسخ بدهم. آیا شما می‌توانید اوج حقیقت را تعریف کنید؟ امام‌حسین(ع) اوج حقیقت است. من فقط همیشه خدا را شکر کرده‌ام که مرا در مسیر حقیقت قرار داد. حتّی وقتی در مراسم عزاداری شرکت می‌کنم، می‌فهمم که امام‌حسین(ع) از این مراسم‌ها بالاتر است. کار او، فکر او، راه او و فدا شدنش برای حقیقت و انسانیّت، گستره‌ای جهانی پیدا کرده است. من فقط خدا را شکر می‌کنم که مرا با عاشورا و امام‌حسین(ع) مسلمان کرد، همین.